Umidlari so’ngan Umidjon

Sherobod tumani axolisining ham ancha-muncha fuqarosi Rassiya davlatiga ishlash uchun ketgan. Ular orasida 20 yoshdan 25 yoshgacha bo’lganlari ham talaygina. Aksariyati maxalladoshlarining bir-birini taklif qilishlari orqali ketgan bo’lsa,yana birlari tavakkalchilik yo’lini tutib ketishgan. Nima bo’lganda ham oson ishning o’zi yo’q.

Qolaversa begona shaxarda jon deb kutib oladigan jonkuyar insoni yo’q. Shu bois ishlash uchun ketganlarning hammasi ham boyib jarag’-jarag’ pul bilan qaytishayotgani yo’q. Aksincha ba’zilari ishlagan oylik maoshlarini ololmay sarsonu-sargardon bo’lsa. Yana birlari og’ir mehnat natijasida qimmatli sog’ligidan ajralib qolmoqda. Sherobod shaxrida yashovchi Umidjon ham boriga qanoat qilmadi. Tezda boyib ketishni o’yladi. Ana shu orzu xavas uni Rassiya davlatiga yetakladi. Dast-avval mahalladoshlari ishlayotgan xususiy qurilish firmalarining birida ishni boshladi. Oylik maoshini  vaqtida ololmagach u yerdan ketib boshqa ish qidirdi. Bazo’r yana bir qurilish obektiga ishga joylashdi. Bu yerda ish qiyin bo’lsa bo’ldiki oson bo’ lmadi. Asosiy ish yangi turar joy binolarini qurish. Qiyinchiliklarga bardosh berish niyatida tishni tishga qo’yib ishladi. 15-25 qavatli binolarning g’ishtini teradi. Ko’kka bo’y cho’zayotgan binolar tepasidan pastga qaragan kishining boshi beixtiyor aylanishi tayin. Umidjon ham anashu binolarning biridan qulashini bilganida, bir umr nogiron bo’lib qolishini ilgariroq sezganda bu yurtlarga boylik izlab kelmagan bo’lardi. Imoratlarning biridan pastga qulagan Umidjonning tirik qolganining o’zi bir mo’jiza. Afsus bu tiriklik uni bir umrga nogiron qilib qo’ydi. Shifokorlar fikricha bosh miya qattiq shikastlangan har oyiga shifokor ko’rigida bo’lishi kerak. Aks xolda boylik ketidan quvgan Umidjoning bugungi ayanchli axvoli faqatgina o’ziga ayon.