КАФТИМИЗДА АСРАЙЛИК....
Кундан-кунга,
йилдан-йилга яшнаб, ўзгариб ва обод бўлиб бораётган она шаҳримиз
Термизни кўриб биз ёшларнинг кўзимиз қувнайди. Айниқса кундан-кунга
ободонлаштириш ишлари амалга оширилаяпти. Жахон талаблари тўлиқ акс этган
фусункор янги биноларнинг савлатини таърифламасак хам бўлади. Шу онада шундай
заминда туғилганимиздан фахр туйғусини ич-ичимиздан хис қилиб яшаймиз. Лекин шаҳар хуснидаги
баъзи доғлар ҳам борки уларни кўриб,
"Нега бизнинг одамлар бефарқ?”.
Нега шаҳримизнинг гуллаб-яшнашига муносиб ҳисса қўшмаяпмиз?
Нега давлат ва умумхалқ, мулкини авайлаб-асрашга,
уни аждодлардан-авлодларга етказишга масъулиятсизлик
қиламиз?" деган бир дунё саволлар мени қийнайверади.
Шундай муаммолардан бири тириклик манбаи бўлган-сувдир......